کازیوِه

جایِ پوتین‌هایت همچنان بر روی خاک‌های جنوب به یادگار مانده‌ و تربتِ آنجا با خون و گوشت و پوستت انس گرفته و میزبانِشان شده است. صدای خنده‌هایت هنوز در آن منطقه می‌پیچد و چشمانِ باحیایَت در ذهنِ مادرت حک شده است.

روح و قلبت، همان نفس مطئنه‌ای بود که جسم را همچون دیواری، محکم ساخت تا برای دفاع از وطن، پدران و مادران، خواهران و برادرانِ سرزمینت، راضی و خشنود، فرو بریزد.

پلاکت در هیاهویِ تانک و آتش نهان گشت و کنارِ قبرِ حضرت زهرا سلام الله علیها پیدا خواهد شد؛ خوب میدانی که زهرا گمنامْ‌پسند است و خریدارِ بی‌نام و نشان‌هایِ روزگار.

تابشِ نورِ خدایی‌ات، چنان بر دل و جانِ دوست پرتو افکنده تا او نیز چون تو بخروشد، بتازد، بتابد و دشمنِ وحشت‌زده و هراسان را از میدانِ نابرابرِ زندگی‌اش به در کند.

پ.ن:

(همه باید بدانند که در دوران دفاع مقدس چه معجزات عظیمی از حضور مؤمنانه و پر تلاش نیروهای بسیجی در صحنه های جنگ اتفاق افتاد؛ این را باید همه بدانند.) 

رهبرانقلاب، 1387/02/14