کازیوِه

ثانیه‌ها را می‌شمارم برای رسیدن به روضه‌هایت، برای درددل‌های تلمبار شده که گویی فقط منتظر حسین (ع) بوده است، در سیصدو چندی روز جایی برای سبک شدن و صیقل یافتن پیدا نکرده‌ام، انگار این محرم و صفر فقط اسلام را زنده نگه نداشته است! بلکه روح و جسم من را نیز زنده نگه داشته و به خود متصل کرده است.
برای حضور در روضه‌هایت خانه‌ی دلم را آماده می‌کنم، حال و هوای تو را که گرفت، توبه و استغفار می‌کنم و از مادر سادات مدد می‌گیرم، باشد که این بار توبه‌ام توبه‌ی نصوح باشد.

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین