کازیوِه

امام حسن علیه السلام می‌فرماید:
کسی که دردلش هوایی جز خشنودی خدا خطور نکند من ضمانت می‌کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند.¹

با دیدن این حدیث یاد بچه‌های حوزه را سبز کردم! آن‎ها آنقدر فکر و ذکرشان خشنودی خداوند بود؛ که خواسته‎هایشان را با اشک چشم از خدا می‎گرفتند! وقتی من از مسابقه‌ی تفسیر سوره یاسین مقام آوردم؛ سال سوم حوزه بودم. جایزه نفر اول این مسابقه زیارت کربلا بود.

وقتی بچه‎ها متوجه شدند من مقام آورده‌ام و کربلا خواهم رفت؛ همه‌شان آرزوی کربلایی شدن داشتند. اما من زیاد برایم تفاوتی نداشت. غوغایی درکلاس به پاشده بود. بچه‌ها گریه می‎کردند و التماس دعا می‎گفتند؛ ومن مات ومبهوت!
ماهی‎گیرها رسمشان است که طعمه درست می‎کنند و سرقلاب‌ها می‎زنند تا ماهی‎ها را صید کنند!
خداوند هم انگار دلش ماهی‎های سرخ وشفاف حوزه‌ی ما را می‎خواست و برای قلابش مرا طعمه کرد!
من در قلاب کربلایی‎ها فقط طعمه بودم؛ آنها گرداگردم را گرفتند و صید شدند! رهبر عزیزمان که آمده بود کرمانشاه، با خودش برات کربلا آورده بود. 22بهمن همان سال همه با هم ساعت 14:22 دقیقه از مرز عبور کردیم و راهی کربلا شدیم.

گاهی نگفته قرعه به نام تو میشود…

^1.پ.ن : کافی(ط-الاسلامیه)ج 2 ، ص 62