کازیوِه

 چند ماهی است تقریبا سراسر جهان درگیر ویروسی به نام کرونا شده و چون اصل ویروس ناشناخته است، هنوز درمان قطعی برای آن اعلام نشده. اما در همین مدت بازار شایعات و راهکارهای پیشگیری و درمان کم داغ نشد. از الکل و ژل ضد عفونی کننده و وایتکس و …. گرفته تا مصرف ادویه جات گرم و …. شایعاتی که برخی درست و برخی کاملا بدون ربط بودند. ولی اکثر ما آن مواد را تهیه می‌کنیم و طبق دستورالعملی که فروشنده می‌‌گوید، مو به مو انجام می‌دهیم، حالا آن وسط، فروشنده اصلا درست می‌گوید یا نه! تخصصی در این زمینه دارد یا نه! برایمان زیاد مهم نیست، فقط می‌خواهیم بیمار نشویم.

اما همین ما انسان‌ها که بیماری جسم تا این اندازه برایمان مهم است و برای درمان به هر راهی متوسل می‌شویم، روحمان را پاک فراموش کرده‌ایم. زمانی متوجه می‌شویم که روحمان به بیماری‌هایی مثل حسد، غیبت، تهمت، سوءظن و … مبتلا شده.  با اینکه راه حل ایمن و مطمئنی به نام قرآن و احادیث ائمه(ع) داریم، اما گاهی برای فرار از سختی ظاهری اعمال، بدون فکر به خطر نهادینه شدن آن بیماری در وجودمان به دنبال هر توجیهی هستیم که از زیر انجام آن شانه خالی کنیم.

پ.ن: پیامبر اکرم (ص): «آفَةُ اَلْحَدِیثِ اَلْکَذِبُ وَ آفَةُ اَلْعِلْمِ اَلنِّسْیَانُ وَ آفَةُ اَلْحِلْمِ اَلسَّفَهُ وَ آفَةُ اَلْعِبَادَةِ اَلْفَتْرَةُ وَ آفَةُ اَلظَّرْفِ اَلصَّلَفُ وَ آفَةُ اَلشَّجَاعَةِ اَلْبَغْیُ وَ آفَةُ اَلسَّخَاءِ اَلْمَنُّ وَ آفَةُ اَلْجَمَالِ اَلْخُیَلاَءُ وَ آفَةُ اَلْحَسَبِ اَلْفَخْرُ.» «گفتار را دروغ آفت است و دانش را فراموشی و بردباری را سفاهت و عبادت را خستگی و زیرکی را خودنمایی و دلیری را ستم کردن و بخشش را منت نهادن و زیبایی را خودپرستی و مقام را به خود بالیدن.»

?الخصال، ج ۳، ص ۴۱۶