کازیوِه

عشق آن است 

که یوسف بخورد شلاقی

دردتامغزسروجان زلیخابرود

دردتامغزاستخوانمان رفت، چند روز پیش وقتی خبرشهادت بسیجی جهادگر جمال کریمی راشنیدم!

ناباورانه وسراسیمه باهمسرم تماس گرفتم،وقتی ازسلامتش آسوده شدم.

یادم رفت همسری درهمین حوالی وهمسایگی من برسروسینه می کوبد وفرزندی داغ یتیمی برپیشانیش مهرشده!

دردتامغزسروجان زلیخایش رسیده بود وزبان شکوه نمی گشاید،

اوبرخلاف مردم کوچه وبازار با تغییرقیمت ها ایمانش رانمیفروشد،وبه آخوند ونظام ومقدسات بدوبیراه نمی گوید!

زلیخای جمال کریمی نجیب ترازآن است که یتیمی فرزندش را ازدختران نیمه برهنه بازارهای لاکچری طلبکارباشد.

درکتابهای ادبیات زمان مدرسه درسی بود به نام 

اشک یتیم ،خدایا چه کسی منتقم اشک یتیمان بی پناه دنیاست؟

آیا وقت آن نرسیده که فریاد

الایااهل العالم ان جدی الحسین قتلوه عطشانا

رابشنویم ؟؟؟