فرصتها را غنیمت شمار
روزها مثل برق و باد در حال گذرند و ما هنوز غافلیم و در خواب به سر میبریم. امروز مادر یک جمله زیبا گفت که ذهن مرا حسابی به خود مشغول کرد. مادر گفت: “خواب انسان را از زندگی عقب میاندازد” با شنیدن این جمله با خودم گفتم:” این خواب چه شیرینه اما نتیجهش عجب تلخه! آدم به خودش که میآید میبینید تمام عمرش را توی خواب سپری کرده. آن وقت هست که حسرتش برای آدم باقی می ماند. این جور وقتی آدم با خودش میگوید کاش برای آخرتم تلاش بیشتری کرده بودم.”
در ذهنم یاد یک روز افتادم که پا به دنیای خاموش مردگان گذاشتیم در آنجا سنگ قبرهایی میدیدم که در زیر آن سنگها آدمهایی خوابیده بودند که روزی در این دنیا مثل ما زندگان فرصتهایی را داشتند. همین طور که غرق در افکارم بودم یاد سخنان زینب بر سر مزار افتادم. دوستم زینب میگفت: “بچهها اینها را میبینید؟” همهی ما به زینب نگاه میکردیم و منتظر بودیم که ببینیم او چه میخواهد بگوید. زینب ادامه داد: “دیگر کسی با اینها کار دارد؟” همینطور که زینب داشت حرف میزد همه سکوت کرده بودیم و به حرفهای او فکر میکردیم. زینب: “نه دیگر هیچکس به اینها نمیگوید بیدار شوید! دیگر کسی با این آدمهای خوابیده در زیر خروارها خاک کار ندارد.
برای خوابیدن وقت بسیار است. پس تا زنده هستیم و نفس میکشیم باید تلاش کنیم و برای زندگی آخرت بکوشیم تا روزی حسرت نخوریم وگرنه این فرصتها از دست ما میرود و برای همیشه به خواب میرویم طوری که اصلا بیدار نمیشویم". امیرالمومنین(علیه السلام) میفرماید: “خوردن و خواب بسیار جان را تباه و زیان را جلب نماید”
?غررالحکم و دررالکلم، ص۵۸۰، ح۷۰۳۴