منزل پدری
بسم الله
خانوادههایی که منزل شخصی ندارند و مستاجر هستند، خوب این جمله من را درک میکنند که در طی سال با اینکه قرارداد بستهاند و مالکیت ساختمان در آن مدت در اختیارشان است، اما شش دانگ حواسشان جمع است که نمای ساختمان آسیبی نبیند، خشی روی دیوار نخورد، گاهی حتی قفل در اصلی را عوض میکند تا احیانا کسی بدون اجازه وارد منزلشان نشود.
اما برخی از همین اشخاص، گاهی هیچ توجهی به منزل درونیاشان، به دلشان! ندارند.
خیلی راحت رهایش میکنند، آن منزلِ آبادِ روزِ اول، خیلی زود به ویرانهای تبدیل میشود.
آنقدر نگهداری از منزل برایشان بی معنا بوده که هر کسی از راه رسیده سَرَکی در آن کشیده، برخی هم جا خوش کردهاند و قصد بیرون رفتن ندارند.
مثل کودک چموشی که اگر جلوی شیطنتِ بار اول و دومش را نگیری، خودش را صاحب خانه فرض میکند و حتی بدون اجازه و رضایت صاحب خانه هر کاری میکند.
آری یکی از همان مهمانهای چموش، خودِخودِ شیطان است، که اول از راه وسوسه و التماس وارد میشود، اما همین که مستقر شد دیگر با اختیار خودش و به سادگی خارج نمیشود.
میخواهم بگویم مولای من، یا صاحب الزمان(عج) درست است که خطا از من بوده و در خانهای که مالک اصلیاش شما بودید را محکم نبستم و شیطان و وسوسههایش را در آن جای دادم، اما آقا جان الان آن کودک چموش، بزرگ شده و قدرت نمایی میکند و من نیز توانایی مقابله با او را ندارم.
آقا جانم با تمام وجودم از شما میخواهم، یاریام کنید. حال که من توانایی بیرون کردنش را ندارم، شما دست گیرم باشید و او را از خانهتان بیرون بیندازید.
امام سجاد(ع) در مناجات خویش با یگانه هستی بخش میفرمایند:
«اللهم …….. اِشْرَحْ لِمَرَاشِدِ دِينِكَ قَلْبِي. وَ أَعِذْنِي وَ ذُرِّيَّتِي مِنَ اَلشَّيْطَانِ اَلرَّجِيمِ ، وَ مِنْ شَرِّ اَلسَّامَّةِ وَ اَلْهَامَّةِ و اَلْعَامَّةِ وَ اَللَّامَّةِ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ سُلْطَانٍ عَنِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مُتْرَفٍ حَفِيدٍ ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ضَعِيفٍ وَ شَدِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَرِيفٍ وَ وَضِيعٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ صَغِيرٍ وَ كَبِيرٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ قَرِيبٍ وَ بَعِيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِكَ وَ لِأَهْلِ بَيْتِهِ حَرْباً مِنَ اَلْجِنِّ وَ اَلْإِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنٰاصِيَتِهٰا ، إِنَّكَ عَلىٰ صِرٰاطٍ مُسْتَقِيمٍ.»
«خداوندا …… قلبم را براى پذيرش هدايتهاى دينت گشاده ساز.و مرا و فرزندانم را از شيطان رانده شده و از شر جانوران زهردار غير كشنده و زهردار كشنده، و ساير جانوران و چشم زخم، و از شر هر شيطان سركش و از شر هر پادشاه ستمگر، و از شر هر خوشگذران ناز پروردۀ سركش، و از شر هر ضعيف و قوى، و از شر هر عالى مقام و فرومايه، و از شر هر كوچك و بزرگ، و از شر هر نزديك و دور، و از شر هر كسى از جن و انس كه به جنگ پيامبرت و اهل بيتش شتافته و از شر هر جنبدهاى كه مسخر قدرت توست پناه ده، زيرا كه تو در سلطنت بر صراط راست و عدلى.»
?صحیفه کامله سجادیه , جلد 1 , صفحه 112