کازیوِه

 از تلویزیون سخنان حضرت آقا را گوش می‌کردم. که این بند از سخنانشان حسابی مرا به فکر فرو برد. درباره معنای انتظار فرمودند:"انتظار به معنای نشستن و دست روی دست گذاشتن و چشم به در دوختن نیست. انتظار به معنای آماده شدن است.

به معنای اقدام کردن است. که انسان احساس کند عاقبتی وجود دارد که می‌شود به آن دست یافت و برای رسیدن به آن عاقبت بایستی تلاش کند.ما که انتظار فرج داریم باید در این راه تلاش کنیم".

 از خودم سوال کردم که من چه عملی را برای ظهور انجام داده‌ام که بشود به خودم بگویم منتظر؟ هر چقدر که فکر می‌کردم شرمنده‌تر می‌شدم.  باید برای ایجاد یک جامعه‌ی مهدوی مقدماتی فراهم شود و ما هنوز عمل خاصی را انجام نداده‌ایم تا شرایط ظهور فراهم شود به قول آقا منتظر بودن فقط به معنای دست روی دست گذاشتن و چشم به در دوختن نیست باید تلاش کرد.

گاهی ما انسان‌ها خود را دست کم می‌گیریم فکر می‌کنیم هیچ کاری را نمی‌توانیم انجام دهیم.  در حالی که خداوند به هر انسانی به نوبه‌ی خود توانایی‌های را عطا فرموده، که با شناخت و به کار گیری آن توانایی‌ها هرکس می‌تواند جای خودش یک جهاد درست درمانی در راه آقای خودش انجام دهد تا جامعه برای آمدن هر چه زودتر آقایمان که همه‌ی ما منتظرشان هستیم آماده شود.