وبلغ بایمانی اکمل الایمان
مقام ایمان مرا به حد اکمل ایمان برسان!
چند سال پیش ماه رمضان تصمیم گرفتم بعد از هر سحر ماه مبارک دعای مکارم اخلاق بخوانم تا شاید بفهمم پیامبر برای مکارم اخلاق مبعوث شده یعنی چه!!!
در بند اول این دعا امام سجاد علیه السلام میفرماید: “مقام ایمانم را به حد اکمل؛ مقام یقینم را به حداکمل؛ مقام نیتم را به حد اکمل و مقام عملم را به حد اکمل برسان.”
یعنی برای رسیدن به عمل کاملی که مورد رضای الهی باشد باید نیت خودمان را الهی و کامل کنیم. نیتی که خاص و خالص برای او و به قصد قربه الی الله باشد. حتی ذره‌ایی ریا و خودشیفتگی در آن نیاید!
مقدمه این نیت خالص یقین است. یقین به خدایی که ما را به زیبایی خلق کرد و بر خود تبارک الله فرستاد!
یقین به راهی که پیامبرانش ما را به آن دعوت کردند و امامانش ما را هدایت فرمودند!! تا این یقین قلبی حاصل نباشد؛ نفاق در قلب، ما را می‌سوزاند و نیت‌ها را تباه می‌کند!
یقین از ایمان به دست می‌آید. ایمان به خدا و به راه درست و حتی ایمان قلبی به خودت؛ که درست انتخاب کرده‌ایی.
این بند اول دعا تکلیف مرا با خودم روشن می‌کند: ایمان خودم را کامل کنم با “اَشهَدُ اَن لَا اِلهَ اِلَّا الله". یقین خودم را کامل کنم با “اشهد اَنَّ مُحَمَّد رَسولُ الله” و نیت خود را خالص کنم با “اَشهَدُ اَنَّ عَلیً وَلِیُ الله” و عملم را خاضعانه تقدیم کنم با “اَشهَدُ اَنَّ فاطمه، الصدیقه الکبری" که فرمود : “اعمال خالصانه خود را به سوی خدا بفرستید تا خدا بهترین مصلحت‌ها را بسوی شما روانه کند.”
وَ بِعَمَلی اِلی اَحسنِ الاَعمال
