کازیوِه

هوا تاریک شده بود. گوشه‌ایی از حجره ساکت‌ نشسته بود. نگاهم روی زانوهایی که‌‌ در بغل جمع کرده بودافتاد. می‌دانستم مثل‌ هر جامانده‌ایی دلش میل زیارت دارد‌. مدام مداحی گوش می‌کرد و اشک می‌ریخت. اربعین قسمت خوبات شد و من جاماندم. مداحی‌اش که ‌به گوشم رسید… بیشتر »

​ کاروان رفت، من ماندم تنها! با سر درد‌ی تمام نشدنی ویک چمدانِ دسته بلند. گروه همه سوار اتوبوس شدند و من ایستاده نظاره‌گر رفتنشان بودم. اتوبوس رفت، من ماندم چند ساعت انتظار و هوای گرم و کلافه کننده! تا به خودم آمدم دیدم چمدان به دست در حال سوار شدن… بیشتر »