کازیوِه

وقتی دلم از همه کس و همه جا می‌گیرد، با پای دلم به زیارت می‌روم. گاهی رو به روی پنجره فولادم و باز شدن گره‌های عزیزانم را از آقا طلب می‌کنم. گاهی رو به روی ضریح بی‌بی ایستاده‌ام و وسط نجواهایم، خادمی با چوب‌پرش روی شانه‌ام می‌زند که سر راه ایستاده‌ام و… بیشتر »