کازیوِه

دائم دراین فکر بودم که چرا ظهور نمی‌کنی!؟ اما این را نمی‌دانستم که غیبت طولانی شما به خاطر نداشتن یار وکمی سربازانت است. خیلی دیر متوجه شدم که من هم می‌توانم یکی از سربازانت باشم. با خودم گفتم “ماهی را هروقت ازآب بگیری تازه است” دانستم حالا… بیشتر »

هر وقت بابا از سفر می‌آمد قبل از همه می‌رفتم در را باز می‌کردم. بابا با آب و تاب می‌گفت: “بابایی چشماتو ببند و دستاتو باز کن!” آن وقت گل‌سرهای قشنگی را که آورده بود در دستان کوچک من می‌گذاشت و من را بغل می‌کرد و می‌بوسید. من هم لِی‌لِی کنان… بیشتر »

 گاهی باخودم می اندیشم؛ شاید آن روزگاران سرزمین نینوا باشنیدن صدای جرسِ کاروان امام حسین (ع) نفسش به شماره افتاده باشد! یا شاید، باد آوای آمدن کاروان را زودتر به او رسانده باشد. شاید سرزمین نینوا! ماه‌ها و سال‌ها قبل از شنیدن صدای قدم‌های حسین بن… بیشتر »

 هنوز!صدایش رامی شنوم! رو به ضریح در صف عرض ادب و ارادت به حضرت حسین بن علی (ع)ایستاده بودم. موج اشکی در چشم‌هایم جاری بود. حس و حال غریبی بود! قدم به قدم، که به *ضریح مطهر* نزدیک می‌شدم. صدای خانمی عرب را که کنار گوشم زمزمه یا *خویه یاابوفاضل* می‌کرد… بیشتر »

ثانیه‌ها را می‌شمارم برای رسیدن به روضه‌هایت، برای درددل‌های تلمبار شده که گویی فقط منتظر حسین (ع) بوده است، در سیصدو چندی روز جایی برای سبک شدن و صیقل یافتن پیدا نکرده‌ام، انگار این محرم و صفر فقط اسلام را زنده نگه نداشته است! بلکه روح و جسم من را نیز… بیشتر »